impetrandus
Latin
Etymology
Future passive participle of impetrō.
Participle
impetrandus (feminine impetranda, neuter impetrandum); first/second-declension participle
- which is to be accomplished
- which is to be obtained
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | impetrandus | impetranda | impetrandum | impetrandī | impetrandae | impetranda | |
| genitive | impetrandī | impetrandae | impetrandī | impetrandōrum | impetrandārum | impetrandōrum | |
| dative | impetrandō | impetrandae | impetrandō | impetrandīs | |||
| accusative | impetrandum | impetrandam | impetrandum | impetrandōs | impetrandās | impetranda | |
| ablative | impetrandō | impetrandā | impetrandō | impetrandīs | |||
| vocative | impetrande | impetranda | impetrandum | impetrandī | impetrandae | impetranda | |