impinguans
Latin
Etymology
Present participle of impinguō
Participle
impinguāns (genitive impinguantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | impinguāns | impinguantēs | impinguantia | ||
| genitive | impinguantis | impinguantium | |||
| dative | impinguantī | impinguantibus | |||
| accusative | impinguantem | impinguāns | impinguantēs impinguantīs |
impinguantia | |
| ablative | impinguante impinguantī1 |
impinguantibus | |||
| vocative | impinguāns | impinguantēs | impinguantia | ||
1When used purely as an adjective.