impollutus
Latin
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪm.pɔlˈluː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [im.polˈluː.t̪us]
Adjective
impollūtus (feminine impollūta, neuter impollūtum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | impollūtus | impollūta | impollūtum | impollūtī | impollūtae | impollūta | |
| genitive | impollūtī | impollūtae | impollūtī | impollūtōrum | impollūtārum | impollūtōrum | |
| dative | impollūtō | impollūtae | impollūtō | impollūtīs | |||
| accusative | impollūtum | impollūtam | impollūtum | impollūtōs | impollūtās | impollūta | |
| ablative | impollūtō | impollūtā | impollūtō | impollūtīs | |||
| vocative | impollūte | impollūta | impollūtum | impollūtī | impollūtae | impollūta | |
References
- “impollutus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “impollutus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- impollutus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.