impositicius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [fɪkˈtiː.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [fikˈt̪iː.t͡ʃi.us]
Adjective
impositīcius (feminine impositīcia, neuter impositīcium); first/second-declension adjective
Inflection
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | impositīcius | impositīcia | impositīcium | impositīciī | impositīciae | impositīcia | |
| genitive | impositīciī | impositīciae | impositīciī | impositīciōrum | impositīciārum | impositīciōrum | |
| dative | impositīciō | impositīciae | impositīciō | impositīciīs | |||
| accusative | impositīcium | impositīciam | impositīcium | impositīciōs | impositīciās | impositīcia | |
| ablative | impositīciō | impositīciā | impositīciō | impositīciīs | |||
| vocative | impositīcie | impositīcia | impositīcium | impositīciī | impositīciae | impositīcia | |
References
- “impositicius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- impositicius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.