Finnish
Etymology
From Latin improbatur (“someone or something is rejected”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈimprobɑ(ː)t(ː)ur/, [ˈim.pro̞ˌbɑ̝(ː)t̪(ː)ur]
- Rhymes: -ɑtur
- Syllabification(key): imp‧ro‧ba‧tur
- Hyphenation(key): imp‧ro‧ba‧tur
Noun
improbatur
- An academic grade used in Finnish abitur and university theses, corresponds to fail.
Declension
Inflection of improbatur (Kotus type 6/paperi, no gradation)
|
nominative
|
improbatur
|
improbaturit
|
genitive
|
improbaturin
|
improbaturien improbatureiden improbatureitten
|
partitive
|
improbaturia
|
improbatureita improbatureja
|
illative
|
improbaturiin
|
improbatureihin
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
improbatur
|
improbaturit
|
accusative
|
nom.
|
improbatur
|
improbaturit
|
gen.
|
improbaturin
|
genitive
|
improbaturin
|
improbaturien improbatureiden improbatureitten
|
partitive
|
improbaturia
|
improbatureita improbatureja
|
inessive
|
improbaturissa
|
improbatureissa
|
elative
|
improbaturista
|
improbatureista
|
illative
|
improbaturiin
|
improbatureihin
|
adessive
|
improbaturilla
|
improbatureilla
|
ablative
|
improbaturilta
|
improbatureilta
|
allative
|
improbaturille
|
improbatureille
|
essive
|
improbaturina
|
improbatureina
|
translative
|
improbaturiksi
|
improbatureiksi
|
abessive
|
improbaturitta
|
improbatureitta
|
instructive
|
—
|
improbaturein
|
comitative
|
See the possessive forms below.
|
first-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
improbaturini
|
improbaturini
|
accusative
|
nom.
|
improbaturini
|
improbaturini
|
gen.
|
improbaturini
|
genitive
|
improbaturini
|
improbaturieni improbatureideni improbatureitteni
|
partitive
|
improbaturiani
|
improbatureitani improbaturejani
|
inessive
|
improbaturissani
|
improbatureissani
|
elative
|
improbaturistani
|
improbatureistani
|
illative
|
improbaturiini
|
improbatureihini
|
adessive
|
improbaturillani
|
improbatureillani
|
ablative
|
improbaturiltani
|
improbatureiltani
|
allative
|
improbaturilleni
|
improbatureilleni
|
essive
|
improbaturinani
|
improbatureinani
|
translative
|
improbaturikseni
|
improbatureikseni
|
abessive
|
improbaturittani
|
improbatureittani
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
improbatureineni
|
second-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
improbaturisi
|
improbaturisi
|
accusative
|
nom.
|
improbaturisi
|
improbaturisi
|
gen.
|
improbaturisi
|
genitive
|
improbaturisi
|
improbaturiesi improbatureidesi improbatureittesi
|
partitive
|
improbaturiasi
|
improbatureitasi improbaturejasi
|
inessive
|
improbaturissasi
|
improbatureissasi
|
elative
|
improbaturistasi
|
improbatureistasi
|
illative
|
improbaturiisi
|
improbatureihisi
|
adessive
|
improbaturillasi
|
improbatureillasi
|
ablative
|
improbaturiltasi
|
improbatureiltasi
|
allative
|
improbaturillesi
|
improbatureillesi
|
essive
|
improbaturinasi
|
improbatureinasi
|
translative
|
improbaturiksesi
|
improbatureiksesi
|
abessive
|
improbaturittasi
|
improbatureittasi
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
improbatureinesi
|
first-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
improbaturimme
|
improbaturimme
|
accusative
|
nom.
|
improbaturimme
|
improbaturimme
|
gen.
|
improbaturimme
|
genitive
|
improbaturimme
|
improbaturiemme improbatureidemme improbatureittemme
|
partitive
|
improbaturiamme
|
improbatureitamme improbaturejamme
|
inessive
|
improbaturissamme
|
improbatureissamme
|
elative
|
improbaturistamme
|
improbatureistamme
|
illative
|
improbaturiimme
|
improbatureihimme
|
adessive
|
improbaturillamme
|
improbatureillamme
|
ablative
|
improbaturiltamme
|
improbatureiltamme
|
allative
|
improbaturillemme
|
improbatureillemme
|
essive
|
improbaturinamme
|
improbatureinamme
|
translative
|
improbaturiksemme
|
improbatureiksemme
|
abessive
|
improbaturittamme
|
improbatureittamme
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
improbatureinemme
|
second-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
improbaturinne
|
improbaturinne
|
accusative
|
nom.
|
improbaturinne
|
improbaturinne
|
gen.
|
improbaturinne
|
genitive
|
improbaturinne
|
improbaturienne improbatureidenne improbatureittenne
|
partitive
|
improbaturianne
|
improbatureitanne improbaturejanne
|
inessive
|
improbaturissanne
|
improbatureissanne
|
elative
|
improbaturistanne
|
improbatureistanne
|
illative
|
improbaturiinne
|
improbatureihinne
|
adessive
|
improbaturillanne
|
improbatureillanne
|
ablative
|
improbaturiltanne
|
improbatureiltanne
|
allative
|
improbaturillenne
|
improbatureillenne
|
essive
|
improbaturinanne
|
improbatureinanne
|
translative
|
improbaturiksenne
|
improbatureiksenne
|
abessive
|
improbaturittanne
|
improbatureittanne
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
improbatureinenne
|
third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
improbaturinsa
|
improbaturinsa
|
accusative
|
nom.
|
improbaturinsa
|
improbaturinsa
|
gen.
|
improbaturinsa
|
genitive
|
improbaturinsa
|
improbaturiensa improbatureidensa improbatureittensa
|
partitive
|
improbaturiaan improbaturiansa
|
improbatureitaan improbaturejaan improbatureitansa improbaturejansa
|
inessive
|
improbaturissaan improbaturissansa
|
improbatureissaan improbatureissansa
|
elative
|
improbaturistaan improbaturistansa
|
improbatureistaan improbatureistansa
|
illative
|
improbaturiinsa
|
improbatureihinsa
|
adessive
|
improbaturillaan improbaturillansa
|
improbatureillaan improbatureillansa
|
ablative
|
improbaturiltaan improbaturiltansa
|
improbatureiltaan improbatureiltansa
|
allative
|
improbaturilleen improbaturillensa
|
improbatureilleen improbatureillensa
|
essive
|
improbaturinaan improbaturinansa
|
improbatureinaan improbatureinansa
|
translative
|
improbaturikseen improbaturiksensa
|
improbatureikseen improbatureiksensa
|
abessive
|
improbaturittaan improbaturittansa
|
improbatureittaan improbatureittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
improbatureineen improbatureinensa
|
|
Synonyms
See also
Further reading
Latin
Verb
improbātur
- third-person singular present passive indicative of improbō