impulsurus
Latin
Etymology
Future active participle of impellō.
Participle
impulsūrus (feminine impulsūra, neuter impulsūrum); first/second-declension participle
- about to assail
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | impulsūrus | impulsūra | impulsūrum | impulsūrī | impulsūrae | impulsūra | |
| genitive | impulsūrī | impulsūrae | impulsūrī | impulsūrōrum | impulsūrārum | impulsūrōrum | |
| dative | impulsūrō | impulsūrae | impulsūrō | impulsūrīs | |||
| accusative | impulsūrum | impulsūram | impulsūrum | impulsūrōs | impulsūrās | impulsūra | |
| ablative | impulsūrō | impulsūrā | impulsūrō | impulsūrīs | |||
| vocative | impulsūre | impulsūra | impulsūrum | impulsūrī | impulsūrae | impulsūra | |