inaedificatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of inaedificō.

Participle

inaedificātus (feminine inaedificāta, neuter inaedificātum); first/second-declension participle

  1. built
  2. erected

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative inaedificātus inaedificāta inaedificātum inaedificātī inaedificātae inaedificāta
genitive inaedificātī inaedificātae inaedificātī inaedificātōrum inaedificātārum inaedificātōrum
dative inaedificātō inaedificātae inaedificātō inaedificātīs
accusative inaedificātum inaedificātam inaedificātum inaedificātōs inaedificātās inaedificāta
ablative inaedificātō inaedificātā inaedificātō inaedificātīs
vocative inaedificāte inaedificāta inaedificātum inaedificātī inaedificātae inaedificāta