inanç
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اینانج (inanc), morphologically inan- (“to believe”) + -ç. Cognate with Turkmen ynanç (“belief”).
Pronunciation
- IPA(key): /iˈnant͡ʃ/
- Hyphenation: i‧nanç
Audio: (file)
Noun
inanç (definite accusative inancı, plural inançlar)
Derived terms
- batıl inanç
- boş inanç
- inançlı
- inançsız
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “inanç”, in Nişanyan Sözlük