inauditus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of inaudiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪ.nau̯ˈdiː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.nau̯ˈd̪iː.t̪us]
Participle
inaudītus (feminine inaudīta, neuter inaudītum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inaudītus | inaudīta | inaudītum | inaudītī | inaudītae | inaudīta | |
| genitive | inaudītī | inaudītae | inaudītī | inaudītōrum | inaudītārum | inaudītōrum | |
| dative | inaudītō | inaudītae | inaudītō | inaudītīs | |||
| accusative | inaudītum | inaudītam | inaudītum | inaudītōs | inaudītās | inaudīta | |
| ablative | inaudītō | inaudītā | inaudītō | inaudītīs | |||
| vocative | inaudīte | inaudīta | inaudītum | inaudītī | inaudītae | inaudīta | |
Adjective
inaudītus (feminine inaudīta, neuter inaudītum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inaudītus | inaudīta | inaudītum | inaudītī | inaudītae | inaudīta | |
| genitive | inaudītī | inaudītae | inaudītī | inaudītōrum | inaudītārum | inaudītōrum | |
| dative | inaudītō | inaudītae | inaudītō | inaudītīs | |||
| accusative | inaudītum | inaudītam | inaudītum | inaudītōs | inaudītās | inaudīta | |
| ablative | inaudītō | inaudītā | inaudītō | inaudītīs | |||
| vocative | inaudīte | inaudīta | inaudītum | inaudītī | inaudītae | inaudīta | |
Descendants
References
- “inauditus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inauditus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inauditus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.