inaugurandus
Latin
Etymology
Future passive participle of inaugurō
Participle
inaugurandus (feminine inauguranda, neuter inaugurandum); first/second-declension participle
- which is to be consecrated, inaugurated, approved on the basis of omens
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inaugurandus | inauguranda | inaugurandum | inaugurandī | inaugurandae | inauguranda | |
| genitive | inaugurandī | inaugurandae | inaugurandī | inaugurandōrum | inaugurandārum | inaugurandōrum | |
| dative | inaugurandō | inaugurandae | inaugurandō | inaugurandīs | |||
| accusative | inaugurandum | inaugurandam | inaugurandum | inaugurandōs | inaugurandās | inauguranda | |
| ablative | inaugurandō | inaugurandā | inaugurandō | inaugurandīs | |||
| vocative | inaugurande | inauguranda | inaugurandum | inaugurandī | inaugurandae | inauguranda | |