inbegripa
Swedish
Etymology
Verb
inbegripa (present inbegriper, preterite inbegrep, supine inbegripit, imperative inbegrip)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inbegripa | inbegripas | ||
| supine | inbegripit | inbegripits | ||
| imperative | inbegrip | — | ||
| imper. plural1 | inbegripen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | inbegriper | inbegrep | inbegrips, inbegripes | inbegreps |
| ind. plural1 | inbegripa | inbegrepo | inbegripas | inbegrepos |
| subjunctive2 | inbegripe | inbegrepe | inbegripes | inbegrepes |
| present participle | inbegripande | |||
| past participle | inbegripen | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Related terms
- inbegrepp