incanescens
Latin
Etymology
Present participle of incānēscō
Participle
incānēscēns (genitive incānēscentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | incānēscēns | incānēscentēs | incānēscentia | ||
| genitive | incānēscentis | incānēscentium | |||
| dative | incānēscentī | incānēscentibus | |||
| accusative | incānēscentem | incānēscēns | incānēscentēs incānēscentīs |
incānēscentia | |
| ablative | incānēscente incānēscentī1 |
incānēscentibus | |||
| vocative | incānēscēns | incānēscentēs | incānēscentia | ||
1When used purely as an adjective.