incinctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of incingō.

Pronunciation

Participle

incīnctus (feminine incīncta, neuter incīnctum); first/second-declension participle

  1. draped, wreathed, surrounded

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative incīnctus incīncta incīnctum incīnctī incīnctae incīncta
genitive incīnctī incīnctae incīnctī incīnctōrum incīnctārum incīnctōrum
dative incīnctō incīnctae incīnctō incīnctīs
accusative incīnctum incīnctam incīnctum incīnctōs incīnctās incīncta
ablative incīnctō incīnctā incīnctō incīnctīs
vocative incīncte incīncta incīnctum incīnctī incīnctae incīncta

Descendants

  • Aromanian: ntsimtu
  • Catalan: encinta
  • Dalmatian: inčinta, inzianta
  • French: enceinte
  • Italian: incinto, incinta
  • Spanish: encinta

References

  • incinctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incinctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers