incisivus

Latin

Etymology

From incīdō (to cut in, cut through) +‎ -īvus (-ive, adjectival suffix). Attested from the 12th century.

Pronunciation

Adjective

incīsīvus (feminine incīsīva, neuter incīsīvum); first/second-declension adjective (Medieval Latin)

  1. cutting, penetrating; incisive

Inflection

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative incīsīvus incīsīva incīsīvum incīsīvī incīsīvae incīsīva
genitive incīsīvī incīsīvae incīsīvī incīsīvōrum incīsīvārum incīsīvōrum
dative incīsīvō incīsīvae incīsīvō incīsīvīs
accusative incīsīvum incīsīvam incīsīvum incīsīvōs incīsīvās incīsīva
ablative incīsīvō incīsīvā incīsīvō incīsīvīs
vocative incīsīve incīsīva incīsīvum incīsīvī incīsīvae incīsīva

Descendants