incitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of incitō.
Participle
incitandus (feminine incitanda, neuter incitandum); first/second-declension participle
- which is to be quickened
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | incitandus | incitanda | incitandum | incitandī | incitandae | incitanda | |
| genitive | incitandī | incitandae | incitandī | incitandōrum | incitandārum | incitandōrum | |
| dative | incitandō | incitandae | incitandō | incitandīs | |||
| accusative | incitandum | incitandam | incitandum | incitandōs | incitandās | incitanda | |
| ablative | incitandō | incitandā | incitandō | incitandīs | |||
| vocative | incitande | incitanda | incitandum | incitandī | incitandae | incitanda | |