incogitabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪŋ.koː.ɡɪˈtaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iŋ.ko.d͡ʒiˈt̪aː.bi.lis]
Adjective
incōgitābilis (neuter incōgitābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | incōgitābilis | incōgitābile | incōgitābilēs | incōgitābilia | |
genitive | incōgitābilis | incōgitābilium | |||
dative | incōgitābilī | incōgitābilibus | |||
accusative | incōgitābilem | incōgitābile | incōgitābilēs incōgitābilīs |
incōgitābilia | |
ablative | incōgitābilī | incōgitābilibus | |||
vocative | incōgitābilis | incōgitābile | incōgitābilēs | incōgitābilia |
References
- “incogitabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "incogitabilis", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- incogitabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.