incohativus

Latin

Etymology

incohātus +‎ -īvus

Pronunciation

Adjective

incohātīvus (feminine incohātīva, neuter incohātīvum); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin, grammar) inchoative

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative incohātīvus incohātīva incohātīvum incohātīvī incohātīvae incohātīva
genitive incohātīvī incohātīvae incohātīvī incohātīvōrum incohātīvārum incohātīvōrum
dative incohātīvō incohātīvae incohātīvō incohātīvīs
accusative incohātīvum incohātīvam incohātīvum incohātīvōs incohātīvās incohātīva
ablative incohātīvō incohātīvā incohātīvō incohātīvīs
vocative incohātīve incohātīva incohātīvum incohātīvī incohātīvae incohātīva

Descendants

  • Italian: incoativo

References