incohaturus
Latin
Etymology
Future active participle of incohō
Participle
incohātūrus (feminine incohātūra, neuter incohātūrum); first/second-declension participle
- about to start, intending to start
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | incohātūrus | incohātūra | incohātūrum | incohātūrī | incohātūrae | incohātūra | |
| genitive | incohātūrī | incohātūrae | incohātūrī | incohātūrōrum | incohātūrārum | incohātūrōrum | |
| dative | incohātūrō | incohātūrae | incohātūrō | incohātūrīs | |||
| accusative | incohātūrum | incohātūram | incohātūrum | incohātūrōs | incohātūrās | incohātūra | |
| ablative | incohātūrō | incohātūrā | incohātūrō | incohātūrīs | |||
| vocative | incohātūre | incohātūra | incohātūrum | incohātūrī | incohātūrae | incohātūra | |