incolor

See also: in color

Catalan

Pronunciation

Adjective

incolor (feminine incolora, masculine plural incolors, feminine plural incolores)

  1. colourless

Further reading

Latin

Etymology

From in- +‎ color (color).

Pronunciation

Adjective

incolor (genitive incolōris); third-declension one-termination adjective (rare)

  1. colorless
    • 1856, William Nylander, Actes de la Société linnéenne de Bordeaux, volume 21, page 438:
      Th[elenella]. modesta Nyl. L. P. 96; Verrucaria modesta Nyl. Coll. G. m. Pyr. p. 16. Thallus epiphlæodes albidus tenuis, continuus vel rimosus, protuberantiis parvis inæqualis, in quibus includuntur apothecia incolora, peritheciis superne pallescentibus, ostiolis puncto fusco sæpe conspicuis; sporæ 8 (in thecis cylindraceis) ellipsoideæ incolores, murali-divisæ, longit. 0,019-38 millim., crassit. 0,011-18 millim., paraphyses gracillimæ.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1856, Actes de la Société linnéenne de Bordeaux, volume 21, page 396:
      Gr[aphis]. Smithii Leight. Br. Graph. p 41; Opegrapha scripta Sm. E. Bot. t. 1813; Op. dendritica Desmaz. Cr. Fr. sér. 2, 42; Gr. inconspicua Fée Ess. p. 39 (saltem pr. p., ex hb. auct.). Hypothecio infra non infuscato, sed incolore (in sicco albo vel albido, ut hymenium) differt a formis similibus (apotheciis minus ramosis) præcedentis.
      (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

The nominative singular is attested in the Latin-Greek glossary of Pseudo-Philoxenus, where it is equated to Greek ἄχροος (ákhroos). Most declined forms are unattested except in New Latin texts (such as botanical descriptions), where the declension varies between i-stem and non-i-stem endings. The i-stem endings are given by Short and George 2013.[1]

Declension

Third-declension one-termination adjective (i-stem or non-i-stem).

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative incolor incolōrēs incolōria
incolōra
genitive incolōris incolōrium
incolōrum
dative incolōrī incolōribus
accusative incolōrem incolor incolōrēs incolōria
incolōra
ablative incolōrī
incolōre
incolōribus
vocative incolor incolōrēs incolōria
incolōra

References

  1. ^ Short, Emma, George, Alex (2013) A Primer of Botanical Latin with Vocabulary, Cambridge University Press, page 81

Further reading

  • incolor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Forcellini, Egidio; Furlanetto, Giuseppe (ed.); Corradini, Francesco (ed.); and Perin, Giuseppe (ed.) (1733-1965). Lexicon Totius Latinitatis. Bologna: Arnaldo Forni. Vol. II. p. 782.

Portuguese

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /ĩ.koˈloʁ/ [ĩ.koˈloh]
    • (São Paulo) IPA(key): /ĩ.koˈloɾ/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /ĩ.koˈloʁ/ [ĩ.koˈloχ]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ĩ.koˈloɻ/
 
  • (Portugal) IPA(key): /ĩ.kuˈloɾ/
    • (Southern Portugal) IPA(key): /ĩ.kuˈlo.ɾi/

  • Hyphenation: in‧co‧lor

Adjective

incolor m or f (plural incolores)

  1. colourless

Further reading

Romanian

Etymology

Borrowed from French incolore, from Latin incolor. Equivalent to in- +‎ color.

Adjective

incolor m or n (feminine singular incoloră, masculine plural incolori, feminine and neuter plural incolore)

  1. colourless

Declension

Declension of incolor
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite incolor incoloră incolori incolore
definite incolorul incolora incolorii incolorele
genitive-
dative
indefinite incolor incolore incolori incolore
definite incolorului incolorei incolorilor incolorelor