incongruență
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian incongruenza or Latin incongruentia.
Noun
incongruență f (plural incongruențe)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | incongruență | incongruența | incongruențe | incongruențele | |
| genitive-dative | incongruențe | incongruenței | incongruențe | incongruențelor | |
| vocative | incongruență, incongruențo | incongruențelor | |||