incorporatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of incorporō
Participle
incorporātus (feminine incorporāta, neuter incorporātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | incorporātus | incorporāta | incorporātum | incorporātī | incorporātae | incorporāta | |
| genitive | incorporātī | incorporātae | incorporātī | incorporātōrum | incorporātārum | incorporātōrum | |
| dative | incorporātō | incorporātae | incorporātō | incorporātīs | |||
| accusative | incorporātum | incorporātam | incorporātum | incorporātōs | incorporātās | incorporāta | |
| ablative | incorporātō | incorporātā | incorporātō | incorporātīs | |||
| vocative | incorporāte | incorporāta | incorporātum | incorporātī | incorporātae | incorporāta | |
References
- “incorporatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press