incorruptibilis
Latin
Etymology
From in- + corruptibilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪŋ.kɔr.rʊpˈtɪ.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iŋ.kor.rupˈt̪iː.bi.lis]
Adjective
incorruptibilis (neuter incorruptibile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | incorruptibilis | incorruptibile | incorruptibilēs | incorruptibilia | |
| genitive | incorruptibilis | incorruptibilium | |||
| dative | incorruptibilī | incorruptibilibus | |||
| accusative | incorruptibilem | incorruptibile | incorruptibilēs incorruptibilīs |
incorruptibilia | |
| ablative | incorruptibilī | incorruptibilibus | |||
| vocative | incorruptibilis | incorruptibile | incorruptibilēs | incorruptibilia | |
References
- “incorruptibilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- incorruptibilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.