increpitatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of increpitō
Participle
increpitātus (feminine increpitāta, neuter increpitātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | increpitātus | increpitāta | increpitātum | increpitātī | increpitātae | increpitāta | |
| genitive | increpitātī | increpitātae | increpitātī | increpitātōrum | increpitātārum | increpitātōrum | |
| dative | increpitātō | increpitātae | increpitātō | increpitātīs | |||
| accusative | increpitātum | increpitātam | increpitātum | increpitātōs | increpitātās | increpitāta | |
| ablative | increpitātō | increpitātā | increpitātō | increpitātīs | |||
| vocative | increpitāte | increpitāta | increpitātum | increpitātī | increpitātae | increpitāta | |