indagandus
Latin
Etymology
Future passive participle of indāgō.
Participle
indāgandus (feminine indāganda, neuter indāgandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | indāgandus | indāganda | indāgandum | indāgandī | indāgandae | indāganda | |
| genitive | indāgandī | indāgandae | indāgandī | indāgandōrum | indāgandārum | indāgandōrum | |
| dative | indāgandō | indāgandae | indāgandō | indāgandīs | |||
| accusative | indāgandum | indāgandam | indāgandum | indāgandōs | indāgandās | indāganda | |
| ablative | indāgandō | indāgandā | indāgandō | indāgandīs | |||
| vocative | indāgande | indāganda | indāgandum | indāgandī | indāgandae | indāganda | |