indeclinabilis
Latin
Etymology
From in- + dēclīnābilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.deː.kliːˈnaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪.d̪e.kliˈnaː.bi.lis]
Adjective
indēclīnābilis (neuter indēclīnābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | indēclīnābilis | indēclīnābile | indēclīnābilēs | indēclīnābilia | |
| genitive | indēclīnābilis | indēclīnābilium | |||
| dative | indēclīnābilī | indēclīnābilibus | |||
| accusative | indēclīnābilem | indēclīnābile | indēclīnābilēs indēclīnābilīs |
indēclīnābilia | |
| ablative | indēclīnābilī | indēclīnābilibus | |||
| vocative | indēclīnābilis | indēclīnābile | indēclīnābilēs | indēclīnābilia | |
Descendants
- Catalan: indeclinable
- Italian: indeclinabile
- Spanish: indeclinable
References
- “indeclinabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- indeclinabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.