indistinctibil
Romanian
Etymology
From indistinct + -bil.
Adjective
indistinctibil m or n (feminine singular indistinctibilă, masculine plural indistinctibili, feminine and neuter plural indistinctibile)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | indistinctibil | indistinctibilă | indistinctibili | indistinctibile | |||
| definite | indistinctibilul | indistinctibila | indistinctibilii | indistinctibilele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | indistinctibil | indistinctibile | indistinctibili | indistinctibile | |||
| definite | indistinctibilului | indistinctibilei | indistinctibililor | indistinctibilelor | ||||
References
- indistinctibil in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN