indistinctibil

Romanian

Etymology

From indistinct +‎ -bil.

Adjective

indistinctibil m or n (feminine singular indistinctibilă, masculine plural indistinctibili, feminine and neuter plural indistinctibile)

  1. indistinctible, indistinguishable

Declension

Declension of indistinctibil
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite indistinctibil indistinctibilă indistinctibili indistinctibile
definite indistinctibilul indistinctibila indistinctibilii indistinctibilele
genitive-
dative
indefinite indistinctibil indistinctibile indistinctibili indistinctibile
definite indistinctibilului indistinctibilei indistinctibililor indistinctibilelor

References

  • indistinctibil in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN