indokolatlan
Hungarian
Etymology
From indokol (“to justify, explain, warrant”) + -atlan (“un-, -less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈindokolɒtlɒn]
- Hyphenation: in‧do‧ko‧lat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
indokolatlan (comparative indokolatlanabb, superlative legindokolatlanabb)
- unjustified, unwarranted, unprovoked, groundless, gratuitous, uncalled-for
- Antonym: indokolt
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | indokolatlan | indokolatlanok |
| accusative | indokolatlant | indokolatlanokat |
| dative | indokolatlannak | indokolatlanoknak |
| instrumental | indokolatlannal | indokolatlanokkal |
| causal-final | indokolatlanért | indokolatlanokért |
| translative | indokolatlanná | indokolatlanokká |
| terminative | indokolatlanig | indokolatlanokig |
| essive-formal | indokolatlanként | indokolatlanokként |
| essive-modal | indokolatlanul | — |
| inessive | indokolatlanban | indokolatlanokban |
| superessive | indokolatlanon | indokolatlanokon |
| adessive | indokolatlannál | indokolatlanoknál |
| illative | indokolatlanba | indokolatlanokba |
| sublative | indokolatlanra | indokolatlanokra |
| allative | indokolatlanhoz | indokolatlanokhoz |
| elative | indokolatlanból | indokolatlanokból |
| delative | indokolatlanról | indokolatlanokról |
| ablative | indokolatlantól | indokolatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
indokolatlané | indokolatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
indokolatlanéi | indokolatlanokéi |
Derived terms
- indokolatlanság
Further reading
- indokolatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.