induktív
See also: induktiv
Hungarian
Etymology
From German induktiv, from French inductif.[1] With -ív ending.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈinduktiːv]
- Hyphenation: in‧duk‧tív
- Rhymes: -iːv
Adjective
induktív (comparative induktívabb, superlative leginduktívabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | induktív | induktívak |
| accusative | induktívat | induktívakat |
| dative | induktívnak | induktívaknak |
| instrumental | induktívval | induktívakkal |
| causal-final | induktívért | induktívakért |
| translative | induktívvá | induktívakká |
| terminative | induktívig | induktívakig |
| essive-formal | induktívként | induktívakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | induktívban | induktívakban |
| superessive | induktívon | induktívakon |
| adessive | induktívnál | induktívaknál |
| illative | induktívba | induktívakba |
| sublative | induktívra | induktívakra |
| allative | induktívhoz | induktívakhoz |
| elative | induktívból | induktívakból |
| delative | induktívról | induktívakról |
| ablative | induktívtól | induktívaktól |
| non-attributive possessive – singular |
induktívé | induktívaké |
| non-attributive possessive – plural |
induktívéi | induktívakéi |
Derived terms
- induktívan
Related terms
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Further reading
- induktív in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.