indulcaturus
Latin
Etymology
Future active participle of indulcō
Participle
indulcātūrus (feminine indulcātūra, neuter indulcātūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | indulcātūrus | indulcātūra | indulcātūrum | indulcātūrī | indulcātūrae | indulcātūra | |
| genitive | indulcātūrī | indulcātūrae | indulcātūrī | indulcātūrōrum | indulcātūrārum | indulcātūrōrum | |
| dative | indulcātūrō | indulcātūrae | indulcātūrō | indulcātūrīs | |||
| accusative | indulcātūrum | indulcātūram | indulcātūrum | indulcātūrōs | indulcātūrās | indulcātūra | |
| ablative | indulcātūrō | indulcātūrā | indulcātūrō | indulcātūrīs | |||
| vocative | indulcātūre | indulcātūra | indulcātūrum | indulcātūrī | indulcātūrae | indulcātūra | |