inelar
Romanian
Etymology
From inel + -ar or from Vulgar Latin *anellārius, from Latin anellus.
Pronunciation
- IPA(key): /i.neˈlar/
Adjective
inelar m or n (feminine singular inelară, masculine plural inelari, feminine and neuter plural inelare)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | inelar | inelară | inelari | inelare | |||
| definite | inelarul | inelara | inelarii | inelarele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | inelar | inelare | inelari | inelare | |||
| definite | inelarului | inelarei | inelarilor | inelarelor | ||||
Noun
inelar n (plural inelare)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | inelar | inelarul | inelare | inelarele | |
| genitive-dative | inelar | inelarului | inelare | inelarelor | |
| vocative | inelarule | inelarelor | |||