ineluctabilis
Latin
Etymology
From in- (“un-, in-, not”) + ēlū̆ctābilis (“surmountable”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪ.neː.ɫuːkˈtaː.bɪ.lɪs], [ɪ.neː.ɫʊkˈtaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.ne.lukˈt̪aː.bi.lis]
Adjective
inēlū̆ctābilis (neuter inēlū̆ctābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | inēlū̆ctābilis | inēlū̆ctābile | inēlū̆ctābilēs | inēlū̆ctābilia | |
genitive | inēlū̆ctābilis | inēlū̆ctābilium | |||
dative | inēlū̆ctābilī | inēlū̆ctābilibus | |||
accusative | inēlū̆ctābilem | inēlū̆ctābile | inēlū̆ctābilēs inēlū̆ctābilīs |
inēlū̆ctābilia | |
ablative | inēlū̆ctābilī | inēlū̆ctābilibus | |||
vocative | inēlū̆ctābilis | inēlū̆ctābile | inēlū̆ctābilēs | inēlū̆ctābilia |
Related terms
- ēlū̆ctor (“I surmount”)
Descendants
- → English: ineluctable
- → French: inéluctable
- → Italian: ineluttabile
- → Portuguese: inelutável
References
- “ineluctabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “ineluctabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ineluctabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.