inexterminabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪ.nɛk.stɛr.mɪˈnaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.nek.st̪er.miˈnaː.bi.lis]
Adjective
inexterminābilis (neuter inexterminābile); third-declension two-termination adjective
- immortal (that cannot be exterminated)
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | inexterminābilis | inexterminābile | inexterminābilēs | inexterminābilia | |
| genitive | inexterminābilis | inexterminābilium | |||
| dative | inexterminābilī | inexterminābilibus | |||
| accusative | inexterminābilem | inexterminābile | inexterminābilēs inexterminābilīs |
inexterminābilia | |
| ablative | inexterminābilī | inexterminābilibus | |||
| vocative | inexterminābilis | inexterminābile | inexterminābilēs | inexterminābilia | |
References
- “inexterminabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inexterminabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.