infantiel
Dutch
Etymology
Borrowed from Latin īnfantīlis, possibly via another European language.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɪn.fɑnˈtil/
Audio: (file)
Adjective
infantiel (comparative infantieler, superlative infantielst)
- infantile (like an infant; childish)
Declension
| Declension of infantiel | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | infantiel | |||
| inflected | infantiele | |||
| comparative | infantieler | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | infantiel | infantieler | het infantielst het infantielste | |
| indefinite | m./f. sing. | infantiele | infantielere | infantielste |
| n. sing. | infantiel | infantieler | infantielste | |
| plural | infantiele | infantielere | infantielste | |
| definite | infantiele | infantielere | infantielste | |
| partitive | infantiels | infantielers | — | |
Derived terms
- infantiliseren
- infantilisme
- infantiliteit