inferius

Latin

Pronunciation

Etymology 1

īnferō (I inter) +‎ -ius.

Adjective

īnferius (feminine īnferia, neuter īnferium); first/second-declension adjective

  1. (rare) sacrificial
Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative īnferius īnferia īnferium īnferiī īnferiae īnferia
genitive īnferiī īnferiae īnferiī īnferiōrum īnferiārum īnferiōrum
dative īnferiō īnferiae īnferiō īnferiīs
accusative īnferium īnferiam īnferium īnferiōs īnferiās īnferia
ablative īnferiō īnferiā īnferiō īnferiīs
vocative īnferie īnferia īnferium īnferiī īnferiae īnferia
Derived terms

Etymology 2

Adverb

īnferius

  1. comparative degree of īnfrā: further below
    Synonym: subterius
    Antonym: superius

Adjective

īnferius

  1. nominative/accusative/vocative neuter singular of īnferior

References

  • inferius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inferius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • inferius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.