inferius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩːˈfɛ.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iɱˈfɛː.ri.us]
Etymology 1
Adjective
īnferius (feminine īnferia, neuter īnferium); first/second-declension adjective
- (rare) sacrificial
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | īnferius | īnferia | īnferium | īnferiī | īnferiae | īnferia | |
genitive | īnferiī | īnferiae | īnferiī | īnferiōrum | īnferiārum | īnferiōrum | |
dative | īnferiō | īnferiae | īnferiō | īnferiīs | |||
accusative | īnferium | īnferiam | īnferium | īnferiōs | īnferiās | īnferia | |
ablative | īnferiō | īnferiā | īnferiō | īnferiīs | |||
vocative | īnferie | īnferia | īnferium | īnferiī | īnferiae | īnferia |
Derived terms
Etymology 2
Adverb
īnferius
Adjective
īnferius
- nominative/accusative/vocative neuter singular of īnferior
References
- “inferius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inferius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inferius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.