infindo
Galician
Etymology
From Old Galician-Portuguese *enfĩido, from Latin īnfīnītus.
Pronunciation
- IPA(key): [iɱˈfindʊ]
Noun
infindo m (plural infindos)
Related terms
References
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “infindo”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “infindo”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
Latin
Etymology
From in- + findō (“to divide, split”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩːˈfɪn.doː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iɱˈfin̪.d̪o]
Verb
īnfindō (present infinitive īnfindere); third conjugation, no perfect or supine stems
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | īnfindō | īnfindis | īnfindit | īnfindimus | īnfinditis | īnfindunt | ||||||
| imperfect | īnfindēbam | īnfindēbās | īnfindēbat | īnfindēbāmus | īnfindēbātis | īnfindēbant | |||||||
| future | īnfindam | īnfindēs | īnfindet | īnfindēmus | īnfindētis | īnfindent | |||||||
| passive | present | īnfindor | īnfinderis, īnfindere |
īnfinditur | īnfindimur | īnfindiminī | īnfinduntur | ||||||
| imperfect | īnfindēbar | īnfindēbāris, īnfindēbāre |
īnfindēbātur | īnfindēbāmur | īnfindēbāminī | īnfindēbantur | |||||||
| future | īnfindar | īnfindēris, īnfindēre |
īnfindētur | īnfindēmur | īnfindēminī | īnfindentur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | īnfindam | īnfindās | īnfindat | īnfindāmus | īnfindātis | īnfindant | ||||||
| imperfect | īnfinderem | īnfinderēs | īnfinderet | īnfinderēmus | īnfinderētis | īnfinderent | |||||||
| passive | present | īnfindar | īnfindāris, īnfindāre |
īnfindātur | īnfindāmur | īnfindāminī | īnfindantur | ||||||
| imperfect | īnfinderer | īnfinderēris, īnfinderēre |
īnfinderētur | īnfinderēmur | īnfinderēminī | īnfinderentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | īnfinde | — | — | īnfindite | — | ||||||
| future | — | īnfinditō | īnfinditō | — | īnfinditōte | īnfinduntō | |||||||
| passive | present | — | īnfindere | — | — | īnfindiminī | — | ||||||
| future | — | īnfinditor | īnfinditor | — | — | īnfinduntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | īnfindere | īnfindī | īnfindēns | — | |||||||||
| future | — | — | — | īnfindendus, īnfindundus | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| īnfindendī | īnfindendō | īnfindendum | īnfindendō | — | — | ||||||||
References
- “infindo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “infindo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
Portuguese
Etymology
From Old Galician-Portuguese *enfĩido, from Latin īnfīnītus. Doublet of infinito.
Pronunciation
- IPA(key): /ĩˈfĩ.du/
- Hyphenation: in‧fin‧do
Adjective
infindo (feminine infinda, masculine plural infindos, feminine plural infindas)