inflammatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of īnflammō (“ignite”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩː.fɫamˈmaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iɱ.flamˈmaː.t̪us]
Participle
īnflammātus (feminine īnflammāta, neuter īnflammātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnflammātus | īnflammāta | īnflammātum | īnflammātī | īnflammātae | īnflammāta | |
| genitive | īnflammātī | īnflammātae | īnflammātī | īnflammātōrum | īnflammātārum | īnflammātōrum | |
| dative | īnflammātō | īnflammātae | īnflammātō | īnflammātīs | |||
| accusative | īnflammātum | īnflammātam | īnflammātum | īnflammātōs | īnflammātās | īnflammāta | |
| ablative | īnflammātō | īnflammātā | īnflammātō | īnflammātīs | |||
| vocative | īnflammāte | īnflammāta | īnflammātum | īnflammātī | īnflammātae | īnflammāta | |
References
- inflammatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) to be fired with love: amore captum, incensum, inflammatum esse, ardere
- (ambiguous) to be fired with a passionate hatred: odio inflammatum, accensum esse
- (ambiguous) to be fired with rage: iracundia inflammatum esse
- (ambiguous) to be fired with desire of a thing: cupiditate alicuius rei accensum, inflammatum esse
- (ambiguous) to be fired with love: amore captum, incensum, inflammatum esse, ardere