infuscaturus

Latin

Etymology

Future active participle of īnfuscō.

Participle

īnfuscātūrus (feminine īnfuscātūra, neuter īnfuscātūrum); first/second-declension participle

  1. about to obscure

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative īnfuscātūrus īnfuscātūra īnfuscātūrum īnfuscātūrī īnfuscātūrae īnfuscātūra
genitive īnfuscātūrī īnfuscātūrae īnfuscātūrī īnfuscātūrōrum īnfuscātūrārum īnfuscātūrōrum
dative īnfuscātūrō īnfuscātūrae īnfuscātūrō īnfuscātūrīs
accusative īnfuscātūrum īnfuscātūram īnfuscātūrum īnfuscātūrōs īnfuscātūrās īnfuscātūra
ablative īnfuscātūrō īnfuscātūrā īnfuscātūrō īnfuscātūrīs
vocative īnfuscātūre īnfuscātūra īnfuscātūrum īnfuscātūrī īnfuscātūrae īnfuscātūra