ingeniculans
Latin
Etymology
Present participle of ingeniculō
Participle
ingeniculāns (genitive ingeniculantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ingeniculāns | ingeniculantēs | ingeniculantia | ||
| genitive | ingeniculantis | ingeniculantium | |||
| dative | ingeniculantī | ingeniculantibus | |||
| accusative | ingeniculantem | ingeniculāns | ingeniculantēs ingeniculantīs |
ingeniculantia | |
| ablative | ingeniculante ingeniculantī1 |
ingeniculantibus | |||
| vocative | ingeniculāns | ingeniculantēs | ingeniculantia | ||
1When used purely as an adjective.