ingeniculatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ingeniculō
Participle
ingeniculātus (feminine ingeniculāta, neuter ingeniculātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ingeniculātus | ingeniculāta | ingeniculātum | ingeniculātī | ingeniculātae | ingeniculāta | |
| genitive | ingeniculātī | ingeniculātae | ingeniculātī | ingeniculātōrum | ingeniculātārum | ingeniculātōrum | |
| dative | ingeniculātō | ingeniculātae | ingeniculātō | ingeniculātīs | |||
| accusative | ingeniculātum | ingeniculātam | ingeniculātum | ingeniculātōs | ingeniculātās | ingeniculāta | |
| ablative | ingeniculātō | ingeniculātā | ingeniculātō | ingeniculātīs | |||
| vocative | ingeniculāte | ingeniculāta | ingeniculātum | ingeniculātī | ingeniculātae | ingeniculāta | |
References
- “ingeniculatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press