ingurgitans
Latin
Etymology
Present participle of ingurgitō
Participle
ingurgitāns (genitive ingurgitantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ingurgitāns | ingurgitantēs | ingurgitantia | ||
| genitive | ingurgitantis | ingurgitantium | |||
| dative | ingurgitantī | ingurgitantibus | |||
| accusative | ingurgitantem | ingurgitāns | ingurgitantēs ingurgitantīs |
ingurgitantia | |
| ablative | ingurgitante ingurgitantī1 |
ingurgitantibus | |||
| vocative | ingurgitāns | ingurgitantēs | ingurgitantia | ||
1When used purely as an adjective.