inhämta
Swedish
Alternative forms
Etymology
Compound of in + hämta. Cognate of Danish indhente and Norwegian Nynorsk innhenta
Verb
inhämta (present inhämtar, preterite inhämtade, supine inhämtat, imperative inhämta)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inhämta | inhämtas | ||
| supine | inhämtat | inhämtats | ||
| imperative | inhämta | — | ||
| imper. plural1 | inhämten | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | inhämtar | inhämtade | inhämtas | inhämtades |
| ind. plural1 | inhämta | inhämtade | inhämtas | inhämtades |
| subjunctive2 | inhämte | inhämtade | inhämtes | inhämtades |
| present participle | inhämtande | |||
| past participle | inhämtad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.