inhibendus
Latin
Etymology
Future passive participle of inhibeō.
Participle
inhibendus (feminine inhibenda, neuter inhibendum); first/second-declension participle
- which is to be restrained, inhibited
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inhibendus | inhibenda | inhibendum | inhibendī | inhibendae | inhibenda | |
| genitive | inhibendī | inhibendae | inhibendī | inhibendōrum | inhibendārum | inhibendōrum | |
| dative | inhibendō | inhibendae | inhibendō | inhibendīs | |||
| accusative | inhibendum | inhibendam | inhibendum | inhibendōs | inhibendās | inhibenda | |
| ablative | inhibendō | inhibendā | inhibendō | inhibendīs | |||
| vocative | inhibende | inhibenda | inhibendum | inhibendī | inhibendae | inhibenda | |