iniciens
Latin
Etymology
Present participle of iniciō.
Participle
iniciēns (genitive inicientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | iniciēns | inicientēs | inicientia | ||
| genitive | inicientis | inicientium | |||
| dative | inicientī | inicientibus | |||
| accusative | inicientem | iniciēns | inicientēs inicientīs |
inicientia | |
| ablative | iniciente inicientī1 |
inicientibus | |||
| vocative | iniciēns | inicientēs | inicientia | ||
1When used purely as an adjective.