iniecturus
Latin
Etymology
Future active participle of iniciō.
Participle
iniectūrus (feminine iniectūra, neuter iniectūrum); first/second-declension participle
- about to seize
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iniectūrus | iniectūra | iniectūrum | iniectūrī | iniectūrae | iniectūra | |
| genitive | iniectūrī | iniectūrae | iniectūrī | iniectūrōrum | iniectūrārum | iniectūrōrum | |
| dative | iniectūrō | iniectūrae | iniectūrō | iniectūrīs | |||
| accusative | iniectūrum | iniectūram | iniectūrum | iniectūrōs | iniectūrās | iniectūra | |
| ablative | iniectūrō | iniectūrā | iniectūrō | iniectūrīs | |||
| vocative | iniectūre | iniectūra | iniectūrum | iniectūrī | iniectūrae | iniectūra | |