inimicans

Latin

Etymology

Present participle of inimīcō

Participle

inimīcāns (genitive inimīcantis); third-declension one-termination participle

  1. making enemies

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative inimīcāns inimīcantēs inimīcantia
genitive inimīcantis inimīcantium
dative inimīcantī inimīcantibus
accusative inimīcantem inimīcāns inimīcantēs
inimīcantīs
inimīcantia
ablative inimīcante
inimīcantī1
inimīcantibus
vocative inimīcāns inimīcantēs inimīcantia

1When used purely as an adjective.