iniucunditas
Latin
Noun
iniūcunditās f (genitive iniūcunditātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | iniūcunditās | iniūcunditātēs |
| genitive | iniūcunditātis | iniūcunditātum |
| dative | iniūcunditātī | iniūcunditātibus |
| accusative | iniūcunditātem | iniūcunditātēs |
| ablative | iniūcunditāte | iniūcunditātibus |
| vocative | iniūcunditās | iniūcunditātēs |
References
- “iniucunditas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers