inkonzisztens
Hungarian
Etymology
From English inconsistent.[1] With -ens ending.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiŋkonzistɛnʃ]
- Hyphenation: in‧kon‧zisz‧tens
- Rhymes: -ɛnʃ
Adjective
inkonzisztens (not generally comparable, comparative inkonzisztensebb, superlative leginkonzisztensebb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | inkonzisztens | inkonzisztensek |
| accusative | inkonzisztenset | inkonzisztenseket |
| dative | inkonzisztensnek | inkonzisztenseknek |
| instrumental | inkonzisztenssel | inkonzisztensekkel |
| causal-final | inkonzisztensért | inkonzisztensekért |
| translative | inkonzisztenssé | inkonzisztensekké |
| terminative | inkonzisztensig | inkonzisztensekig |
| essive-formal | inkonzisztensként | inkonzisztensekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | inkonzisztensben | inkonzisztensekben |
| superessive | inkonzisztensen | inkonzisztenseken |
| adessive | inkonzisztensnél | inkonzisztenseknél |
| illative | inkonzisztensbe | inkonzisztensekbe |
| sublative | inkonzisztensre | inkonzisztensekre |
| allative | inkonzisztenshez | inkonzisztensekhez |
| elative | inkonzisztensből | inkonzisztensekből |
| delative | inkonzisztensről | inkonzisztensekről |
| ablative | inkonzisztenstől | inkonzisztensektől |
| non-attributive possessive – singular |
inkonzisztensé | inkonzisztenseké |
| non-attributive possessive – plural |
inkonzisztenséi | inkonzisztensekéi |
Synonyms
- ellentmondó
- következetlen
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN