inlecto
Latin
Etymology 1
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪnˈɫɛk.toː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [inˈlɛk.t̪o]
Verb
inlectō (present infinitive inlectāre, perfect active inlectāvī, supine inlectātum); first conjugation
- alternative spelling of illectō
Conjugation
Conjugation of inlectō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | inlectō | inlectās | inlectat | inlectāmus | inlectātis | inlectant | ||||||
| imperfect | inlectābam | inlectābās | inlectābat | inlectābāmus | inlectābātis | inlectābant | |||||||
| future | inlectābō | inlectābis | inlectābit | inlectābimus | inlectābitis | inlectābunt | |||||||
| perfect | inlectāvī | inlectāvistī | inlectāvit | inlectāvimus | inlectāvistis | inlectāvērunt, inlectāvēre | |||||||
| pluperfect | inlectāveram | inlectāverās | inlectāverat | inlectāverāmus | inlectāverātis | inlectāverant | |||||||
| future perfect | inlectāverō | inlectāveris | inlectāverit | inlectāverimus | inlectāveritis | inlectāverint | |||||||
| passive | present | inlector | inlectāris, inlectāre |
inlectātur | inlectāmur | inlectāminī | inlectantur | ||||||
| imperfect | inlectābar | inlectābāris, inlectābāre |
inlectābātur | inlectābāmur | inlectābāminī | inlectābantur | |||||||
| future | inlectābor | inlectāberis, inlectābere |
inlectābitur | inlectābimur | inlectābiminī | inlectābuntur | |||||||
| perfect | inlectātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | inlectātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | inlectātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | inlectem | inlectēs | inlectet | inlectēmus | inlectētis | inlectent | ||||||
| imperfect | inlectārem | inlectārēs | inlectāret | inlectārēmus | inlectārētis | inlectārent | |||||||
| perfect | inlectāverim | inlectāverīs | inlectāverit | inlectāverīmus | inlectāverītis | inlectāverint | |||||||
| pluperfect | inlectāvissem | inlectāvissēs | inlectāvisset | inlectāvissēmus | inlectāvissētis | inlectāvissent | |||||||
| passive | present | inlecter | inlectēris, inlectēre |
inlectētur | inlectēmur | inlectēminī | inlectentur | ||||||
| imperfect | inlectārer | inlectārēris, inlectārēre |
inlectārētur | inlectārēmur | inlectārēminī | inlectārentur | |||||||
| perfect | inlectātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | inlectātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | inlectā | — | — | inlectāte | — | ||||||
| future | — | inlectātō | inlectātō | — | inlectātōte | inlectantō | |||||||
| passive | present | — | inlectāre | — | — | inlectāminī | — | ||||||
| future | — | inlectātor | inlectātor | — | — | inlectantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | inlectāre | inlectārī | inlectāns | — | |||||||||
| future | inlectātūrum esse | inlectātum īrī | inlectātūrus | inlectandus | |||||||||
| perfect | inlectāvisse | inlectātum esse | — | inlectātus | |||||||||
| future perfect | — | inlectātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | inlectātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| inlectandī | inlectandō | inlectandum | inlectandō | inlectātum | inlectātū | ||||||||
Etymology 2
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪnˈɫɛk.toː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [inˈlɛk.t̪o]
Participle
inlectō
- dative/ablative masculine/neuter singular of inlectus (“enticed, seduced”)
Etymology 3
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪnˈɫeːk.toː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [inˈlɛk.t̪o]
Adjective
inlēctō
- dative/ablative masculine/neuter singular of inlēctus (“uncollected; unread”)