inliciens
Latin
Etymology
Present participle of inliciō
Participle
inliciēns (genitive inlicientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | inliciēns | inlicientēs | inlicientia | ||
| genitive | inlicientis | inlicientium | |||
| dative | inlicientī | inlicientibus | |||
| accusative | inlicientem | inliciēns | inlicientēs inlicientīs |
inlicientia | |
| ablative | inliciente inlicientī1 |
inlicientibus | |||
| vocative | inliciēns | inlicientēs | inlicientia | ||
1When used purely as an adjective.