inlicitus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪnˈlɪ.kɪ.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [inˈliː.t͡ʃi.t̪us]
Adjective
inlicitus (feminine inlicita, neuter inlicitum); first/second-declension adjective
- alternative form of illicitus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inlicitus | inlicita | inlicitum | inlicitī | inlicitae | inlicita | |
| genitive | inlicitī | inlicitae | inlicitī | inlicitōrum | inlicitārum | inlicitōrum | |
| dative | inlicitō | inlicitae | inlicitō | inlicitīs | |||
| accusative | inlicitum | inlicitam | inlicitum | inlicitōs | inlicitās | inlicita | |
| ablative | inlicitō | inlicitā | inlicitō | inlicitīs | |||
| vocative | inlicite | inlicita | inlicitum | inlicitī | inlicitae | inlicita | |
References
- “inlicitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers